کاری نکنیم نخبه ها را فراری بدهیم

مسعود پزشکیان رئیس جمهور در مراسم تکریم بهرام عین اللهی وزیر سابق و معارفه محمدرضا ظفرقندی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: 

من رئیس جمهور شدم و خیال نمی کنم کسی شدم. هنوز هم احترام اساتید را حفظ می کنم و برای کسی قیافه نمی‌گیرم.

به گزارش اسپادانا خبر، وی افزود:

ما همچنان به بزرگان احترام می‌گذاریم و قدر آنها را خواهیم دانست و اگر این عزیزان به ما کمک کنند می توانیم کاری های زیادی انجام دهیم، هر مدیری سر کار آمد نباید تصور کند که کسی شده است، ما وظیفه داریم که احترام اساتید و بزرگان را تا آخر حفظ کنیم و به پیشکسوتان و بزرگان بی احترامی نکنیم. باید چهارچوب را طوری طراحی کنید که خدمت به مردم در آن شکل بگیرد، امیدوارم مجموعه پزشکی، پرستاری و ارائه خدمات طوری باشد که دست به دست هم دهیم و رضایت مردم را جلب کنیم. موظفیم کسانی را ببینیم که در این جامعه دیده نمی‌شوند، باید به فکر کسانی باشیم که علمش را ندارند و وقتی گرفتار می‌شوند نمی‌دانند کجا باید بروند، صدای بی صدایان باشیم و چشم کسانی باشیم که چشمی آنان را نمی‌بیند.

پزشکیان ادامه داد:

کشور را قرار نیست کارخانه ها درست کنند آدم‌ها درست می کنند، این آدم‌ها هستند که کارخانه ها، صنعت و امنیت و همه چیز را درست می کنند، اگر به نخبگان، دانشمندان و اساتیدمان احترام نگذاریم، امکان ندارد مملکت را به جایی برسانیم که باید برسد. کسی که در این مملکت نخبه و عالم است باید درد مردم درد او بشود ولی باید ما هم بدانیم که این آدم دارد برای این مملکت و این مردم کار می کند نه اینکه آنها را فراری بدهیم و به آنها امر و نهی بکنیم. از همه مسئولان درخواست می کنم کاری کنیم که در این دولت بتوانیم سلامت مردم را در چارچوب های علمی و با شاخص هایی که هست اصلاح کنیم و به جلو ببریم. باور داریم که می‌توانیم مشکل این مملکت را حل کنیم، اگر اراده کنیم می‌توانیم از بحران خارج شویم و راه آنرا پیدا خواهیم کرد، ما با نخبگانی سر و کار داریم که نشدن برای آنان معنا ندارد. امیدوارم که با کمک شما و حضور بزرگان و پشتیبانی که وجود دارد و با چهارچوب قانونی که تلاش میکنیم در ارتباط با منابع شکل بگیرد و امیدواریم وزارت بهداشت آنرا اجرا کند.حرف درست را یکبار باید زد، قرار نیست دائم راه عوض شود و مسیرهایی را دنبال کنیم که غلط است.

رئیس جمهور ادامه داد:

در گذشته اینگونه بود که مدیر را اخراج می‌کردند و شاگرد وی را جایگزین می‌کردند اما آیا این امکان وجود دارد از فردی که خودم او را آموزش دادم تبعیت کنم، حتی اگر آن شاگرد خواست ریاست کند باید با احترام و قدردانی از آن استاد این کار انجام شود چرا که ایام و روزگار به نحوی است که امروز من در این جایگاهم و فردا فرد دیگری در آن رتبه قرار دارد. بودن ما برای پاسخگویی به مردم و حل مشکلات آنان است و امیدواریم خداوند کمک کند تا شرمنده مردم نشویم و امیدی که در مردم ایجاد شده به ناامیدی تبدیل نشود.