![سید ابراهیم رئیسی](https://www.espadanakhabar.ir/sites/default/files/styles/medium/public/syd_brhym_ryysy_52.jpg?itok=G31RC_Dd)
سید ابراهیم رئیسی، رئیسجمهور ایران در مراسم سیوپنجمین جشنواره بینالمللی خوارزمی گفت:
توجه به تلاشهای علمی و امر پژوهش را جزء ویژگیهای شاخص جمهوری اسلامی است.
به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از ایرنا، او ادامه داد:
توسعه علمی در کشور حرکت مستمری است که آثار آن حتما باید در رفع نیازهای کشور مشاهده شود.
وی با تبیین مفهوم «علم نافع» پاسخ به سوالات و نیازهای جامعه را رسالت اصلی مراکز علمی دانست و گفت:
پژوهشها و تحقیقات علمی برای درج در نشریات و کسب امتیاز پژوهشی نیست و همه تلاش های علمی باید جنبه کاربردی داشته باشد و بتواند گرهی از مشکلات کشور باز کند. بسیاری از مسائل و مشکلات جنبه بینرشتهای دارد و دولت با انگیزه غلبه بر مشکلات مصمم است از حوزههای بینرشتهای حمایت و پشتیبانی کند.
او ادامه داد:
اثربخشی و کارآمدی تحقیقات و تلاشهای نوآورانه در کشور در گروی تجاریسازی آنهاست و در این صورت است که پژوهشها و ابداعات میتواند ارزش افزوده داشته باشد و برای توسعه و پیشرفت کشور مفید واقع شود. شرکتهای دانشبنیان از داراییهای کشور است. اگر وزارتخانهها، سازمانها و مجموعههای صنعتی خود را با مراکز علمی و دانشبنیان تطبیق دهند و در سوی مقابل، شرکتهای دانشبنیان نیز تلاشها و فعالیتهای خود را در راستای رفع نیازهای این مجموعهها جهتدهی کنند نتیجهای درخشان برای کشور رقم میخورد.
او بر تعیین ماموریتهای دانشگاه و مراکز علمی متناسب با نیازهای کشور تاکید کرد و گفت:
لازم است نیازهای بومی، منطقهای و بینالمللی در نوع ماموریتهای مراکز علمی کشور مورد توجه قرار گیرد. همچنین باید شرایطی فراهم باشد که فرد اندیشمندی حتی اگر عضو هیئت علمی دانشگاه هم نباشد بتواند از شرایط مناسبی برای تحقیق و پژوهش برخوردار باشد و مجموعههای علمی نیز باید از چنان توانمندی بالایی برخوردار باشند که بتوانند هر نوع تقلب علمی را شناسایی کنند.
رئیسی با تأکید بر اهمیت مردمی کردن علم و دانش اظهار کرد:
لازم است دانشمندان و پژوهشگران علمی کشور علاوه بر فعالیتهای علمی نیاز مردم را به خوبی بشناسند.
وی با تاکید بر اخلاقمداری علمی ادامه داد:
مشکلات و تنشهایی که امروز بشریت با آن درگیر شده است به خاطر علم بدون اخلاق است لذا ضرورت دارد علم و اخلاق در کنار یکدیگر مورد توجه قرار گیرد. پس دانشگاه باید مرکز اخلاق در جامعه و محل کسب علم و دانش همراه با اخلاقمداری باشد. علم و معرفتآموزی مرز جغرافیایی نمیشناسد و میتوان از هر جایی علم و دانش را کسب کرد.