باید باب گفتوگو را گسترش دهیم
محسنی اژهای، رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران در دیدار با گروهی از متخصصین و نخبگان حوزههای مختلف علمی، دانشگاهی، فرهنگی، اقتصادی، صنعتی و پزشکی گفت:
باید باب گفتوگو را در کشور گسترش دهیم و گفتوگومحوری را به یک فرهنگ عمومی تبدیل کنیم.
به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از میزان، او ادامه داد:
قطعاً این فرآیند امری دستوری و فرمایشی نیست و اختصاص به یک مقطع زمانی خاص ندارد.
محسنی اژهای با اشاره به آیه «فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ»، ظهار داشت:
خداوند به بندگانی که شنونده سخنان و انتخابکننده بهترین آنها باشند بشارت داده است. همین امر وحیانی بیانگر ارزش و اهمیت بسیار بالای استماع سخنان و انتخاب احسن آنها است.
او بیان داشت:
سعهصدر و برخورداری از ظرفیت بالا یکی از اساسیترین لوازم شرکت در یک فرآیند گفتوگومحور است. انسان باید همه اقوال و سخنان را بشنود و گرایشها فکری و جناحبندیهای سیاسی تأثیری در او برای استماع سخنان دیگران نداشته باشد البته صرف شنیدن کافی نیست بلکه مباحثه و تضارب نیز لازم است. همین مباحثه و تضارب آراء و تعاطی افکار است که سبب رشد و تعالی میگردد. در این فرآیند مباحثه و تضارب آراء نیز قطعاً نابردباری و انگ زدن و خشونت کلام و تندخویی جایی ندارد و لازمه آن تدوین سازوکارها و تعیین مبانی و شاخصهای مربوطه است. در مرحله بعدی از یک فرآیند گفتوگو محور فرد باید احسن سخنان و اقوال و نظرات را برگزیند و میان سخن و نظر صواب و کلام و عقیده ناصواب و مغالطهآمیز قدرت تمیز و تشخیص داشته باشد. در مرتبه دیگری از فرآیند مذکور شاید لازم باشد فرد به صورت میدانی و حضوری و عینیتیافته با پدیده یا مقوله یا اتفاق مورد بحث و گفتوگو، مواجه شود. باید باب گفتوگو را در کشور بسط و گسترش دهیم و گفتوگومحوری و تضارب آراء و تعاطی افکار را به یک فرهنگ عمومی تبدیل کنیم. این مقوله باید در میان همه اقشار و آحاد جامعه جا بیفتد و تثبیت شود؛ از کسبه و بازاریان تا نخبگان و دانشگاهیان و صنعتگران. قطعاً این فرآیند، امری دستوری و فرمایشی نیست و اختصاص به یک مقطع زمانی خاص ندارد. همه اقشار و آحاد جامعه باید به گفتوگو و شنیدن سخنان یکدیگر و سؤال و جواب عادت کنیم و خو بگیریم و منصفانه و عادلانه سخن و نظر حق را پذیرا باشیم.
محسنی اژهای اظهار داشت:
باید مقوله کارآمدی و تخصصگرایی را در متن و بطن جامعه جا بیندازیم و تثبیت کنیم. وقتی افرادی به خود اجازه میدهند بدون داشتن تخصص و مهارت و تجربه در هر حوزه و زمینهای به اظهارنظر بپردازند و این انتظار را نیز دارند که به حرف و نظر آنها جامه عمل پوشانده شود همین امر بیانگر آن است که مقوله تخصصگرایی در جامعه ما جا نیفتاده است. باید در امر عدم کارآمدی و عدم استفاده از نیروهای متخصص و نخبه گِره و اِشکال کار را شناسایی کنیم. آیا در کشف افراد نخبه و نابغه مشکل وجود دارد؟ آیا مشکل در میدان ندادن به آنهاست؟ آیا مشکل به عدم تلاش و پشتکار خود آنها باز میگردد؟ آیا در امر حمایت از آنها عیب و نقص وجود دارد؟ به فرض مثال وقتی به کاندیدایی در انتخاباتی از ناحیه فردی کمک مالی میشود آیا این کمک مالی دلیلی برای انتصاب و انتخاب فرد غیر متخصص کمککننده از جانب آن کاندیدای پیروز در سمت و منصبی است؟ آیا آن کاندیدای پیروز میتواند بدون توجه به مقوله تخصصگرایی فرد هم حزبی و هم جناحی خود را در مصدر امری قرار دهد؟ اینکه بگوییم متخصصانی از جناحها و گرایشهای مختلف، جمله و گزاره غلط و اشتباهی است. یک متخصص بواسطه تخصص خود در حوزه و رشته مربوطه باید در جامعه شناخته و ارزشگذاری شود. گرایش و سلایق سیاسی و فکری یک متخصص به جای خود اما ارزش و بهای یک متخصص در جامعه باید به اعتبار تخصص او در حوزه مربوطه باشد.
وی بیان داشت:
همه متفقالقول هستیم که بدون وجود و استقرار مقوله امنیت، حرکت و پیشرفت در هیچ حوزه و زمینهای ممکن و میسّر نیست. در خصوص اتفاقات اخیر نیز بارها و مکرراً اعلام کردهایم که صف معترضین را از اغتشاشگران جدا میدانیم. همچنین معتقدیم که باید علل این اتفاقات را ریشهیابی کنیم و اگر به دنبال منشا مشکل نرویم دوباره تکرار می شود و ایرادات کار را در هر بخش و ساختاری و کارکردی که وجود دارد رفع کنیم اما در عین حال نباید اجازه دهیم عناصری اغتشاشگر به ایجاد اخلال در زندگی روزه مره و کسب و کار مردم بپردازند و امنیت جانی و روانی آنها را تهدید کنند.
او با اشاره به جنگ اقتصادی تحمیل شده به ایران اسلامی از ناحیه دشمنان نیز گفت:
در شرایط جنگ اقتصادی فعلی باید جهش تولید و تقویت بنیه اقتصادی را در اولویت قرار دهیم و در این شرایط از امکانات موجود نیز بهره ببریم. یکی از این امکانات موجود، ایرانیان دارای تخصص مقیم خارج از کشور است. باید برای جذب آنها برنامه و ایده و ابتکار داشته باشیم.
محسنی اژهای با اشاره به اهتمام دستگاه قضایی به برگزاری دادگاهها به صورت علنی با لحاظ موازین و مقررات قانونی اظهار داشت:
برگزاری دادگاهها به صورت علنی با ترتیباتی که در قانون مشخص شده است، اثرات مثبت و نافعی را از جنبههای گوناگون به دنبال دارد البته ممکن است عوارضی نیز بر آن مترتب باشد. در اینجا متخصصان مربوطه میتوانند ایدهها و نقطهنظرات خود را در باب به حداکثررساندن مزایا و منافع برگزاری دادگاههای علنی و رفع و تقلیل عوارض و معایب آن به ما در دستگاه قضایی ارائه دهند و اطمینان داشته باشند که ما پذیرای این قبیل ایدهها و نقطهنظرات خواهیم بود.