یادگار امام گفت: گاهی اوقات از جان باید گذشت، گاهی از آبرو باید گذشت، گاهی باید فرزند داد. بعضی وقت ها جان دادن راحت است اما آخرین چیزی که «یخْرُجُ مِنْ قُلُوبِ الصِّدِّیقینَ»، آبرو است. باید مقابل موج تخریب ها ایستاد. یعنی کسی که توانست وجهه ذوالجلال را ببیند باید بتواند سینه سپر کند و ملاکش شجاعت است؛ شجاعت از جان، مال و آبرو. اینکه امام آخر عمر می فرمودند من اگر آبرویی دارم می خواهم بگذارم هم نکته ای در همین راستاست یعنی حتی اگر جایی لازم شد باید آبرویت را هم برای اسلام هزینه کنی و آبرو هم مال خودت نیست. وحدت هم بعضا عطای آبرو می خواهد که آدم در مقابل ملامت ها، شماتت ها، تعصبات بی جا و کوردلی ها بایستد؛ همان آفت هایی که امروز آبروی پیامبر(ص) و اسلام را می برد. چه بسیار بوی پیراهن ها که در فلسطین، مصر، افغانستان، سوریه، لبنان، یمن، بحرین و کشورهای آسیای میانه و حتی تا قلب آمریکا به خاطر آن انسان هایی زیر شکنجه جان دادند و ایستادند و مقاومت کردند و در روح آنها تحول پدید آمد؛ کسانی که امام را ندیده بودند اما آن روح مسیحایی توانسته بود از میان جمادات نفسانیه عبور کند و به آنها برسد. ما که نزدیک امام بودیم آن انقلاب درونمان پدیدار نشد اما در آن فرد ساکن افغانستان، پاکستان یا عراق رخ داد.
نسل ها در ایران و غیر ایران وامدار روح بلند امام است
سید حسن خمینی در دیدار با مهمانان سی و پنجمین کنفرانس وحدت اسلامی گفت:
مسیر وحدت اسلامی که مورد بیان امام بود توسط رهبر معظم انقلاب بسیار پررنگ، درخشان و ارزشمند تعقیب شده است.
به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از جماران، او ادامه داد:
یک لحظه جمهوری اسلامی و سیاست های جمهوری اسلامی در دفاع از وحدت اسلامی دچار تزلزل نشده و هزینه اش را هم داده اما با عزم راسخ در این مسئله گام برداشته است. نسل ها در ایران و غیر ایران وامدار روح بلند امام خمینی(س) است. در آغاز مبارزات در دوره رضا شاه که همه مشکلات با هم پدیده آمده بود عمامه از سر اهل علم بر می داشتند، چادر از سر زنان می کشیدند، مجالس وعظ و ذکر و یاد خدا را تعطیل کرده بودند و به حساب خودشان تجدد را از مسیر منع دینداری پی می گرفتند. امام یک نامه ای دارند در کتابخانه وزیری یزد جزو اولین اسنادی است که از ایشان باقی مانده است. این نامه با یک آیه شروع می شود که همین آیه تا آخر با امام می ماند. وقتی درس تعطیل می شد و ایشان می خواست اخلاق بگوید همین یک آیه را می خواندند، اگر کسی به ملاقات ایشان می رفت، باز همین آیه را می خواندند و…. آیه این است که «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَی».(من یک موعظه بیشتر ندارم و آن اینکه برای خدا بلند شوید؛ دو نفره یا تنهایی). عرفان امام در کجا صداقت خود را نشان داد؟ «شجاعت»! چون شجاعت به معنای ندیدن خود و از خود عبور کردن است. اگر عارفی شجاع نیست دروغ می گوید.
