ولی فقیه خلبان نظام و حداکثر شأنیت رئیس جمهور کمک خلبانی است

مجتبی ذوالنوری، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی در مراسم بزرگداشت شهیدان رجایی و باهنر و شهدای شهریورماه در سالن همایش‌های بنیاد فرهنگی رفاه گفت:

«نظام می‌دانست که بنی صدر فرار می‌کند»

به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از ایسنا، او اظهار داشت:

گروهک‌هایی که با ما می‌جنگیدند به هیچ اصلی از اصول اخلاقی و انسانی پایبند نبودند. در راستای تلاش گروهک‌های ضد انقلاب در مرزهای کشور گروهک‌های ملحد و مزدوری مثل فداییان خلق، منافقین، جنبش مسلمانان مبارز، فرقان و سایر گروهک‌های ضدانقلاب در ترور، انفجار و تخریب و مثله کردن نیروهای حزب الهی و کمیته‌ای فعال بودند. زمانی که سکان اجرایی کشور به دست لیبرال‌ها افتاد و بنی صدر به عنوان پشتیبان این جریان به گروهک‌های ضد انقلاب قوت قلب می‌داد.

وی گفت:

نظامی که ریشه در اعتقادات و باورهای اعتقادی مردم دارد بیدی نیست که با بادهای دشمن ساخته بلرزد و نگران شود.

ذوالنوری اظهار کرد:

از اول انقلاب بارها ممکن است برای مردم این سؤال پیش بیاید که چرا روسای جمهور ما جز معدودی عاقبت بخیر نمی‌شوند و فقط دو نفر عاقبت بخیر بودند؟ رمز عاقبت به خیری شهید رجایی و مقام معظم رهبری به عنوان رئیس جمهوری در این بود که اجتهاد در مقابل نص نداشتند و در مقابل نظر ولی تسلیم بودند.

وی با بیان اینکه در نظام جمهوری اسلامی جایگاه ولی فقیه به عنوان جایگاه خلبان برای هواپیما است گفت:

اینکه در کشور ما رئیس جمهوری به عنوان شخص دوم مملکت معرفی می‌شود به دلیل نزدیکی او به جایگاه رهبری نیست چراکه فرسنگ‌ها میان جایگاه ولایت فقیه و رئیس جمهوری فاصله است بلکه چون جایگاه رئیس جمهوری میان سران قوا برتر است، به عنوان شخص دوم مملکت شناخته می‌شود. در نظامی که ولی فقیه خلبان آن است حداکثر شأنیت رئیس جمهوری کمک خلبانی است؛ خلبان مسیر را تعیین می‌کند و کمک خلبان باید تبعیت کند. او نمی‌تواند مسیر را کج کند و خلاف اراده خلبان مسیر دیگری را انتخاب کند و خلبان نمی‌تواند تصمیم نظر کمک خلبان شود. ولی فقیه نمی‌تواند تابع نظر روسای جمهوری شود. در جایگاه کارشناسی و مشورت همه مسئولان حرف خود را می‌زنند اما تصمیم گیری و مسئولی با ولی فقیه است و او نمی‌تواند خلاف تشخیص و علم خود که حجت شرعی اوست از یک رئیس جمهوری تبعیت کند بلکه این رئیس جمهور است که باید تبعیت کند و اگر این تبعیت انفاق نیفتد دود این مسیری که کج می‌رود در چشم مردم می‌رود.