۷۰ درصد ظرفیت مالی ایران در اختیار ۹ شرکت دولتی این کشور است

محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی در آئین تکریم و معارفه رئیس کل دیوان محاسبات اظهار داشت:

در حوزه قانونگذاری، مرکز پژوهش های مجلس و در حوزه نظارت دیوان محاسبات کشور است به عنوان دو رکن رکین مجلس هستند.

به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از ایسنا، وی با بیان اینکه ۹ شرکت قریب به ۷۰ درصد ظرفیت مالی را دارند عنوان کرد:

امروز در حوزه های دخل و انفال دچار آسیب هایی هستیم. اگر دیوان برخط باشد قادر است از هر حرکت سوئی در مجموعه که به سیستم خلل وارد می کند پیشگیری کند البته گاهی آنقدر در این بحث ها تأخیر به وجود می آید که از موضوعیت می افتد.

او با تأکید بر توجه نظارت بر اموری که ممکن است مغفول مانده باشد و یا اموری که در چگونگی حل آن راهکاری وجود ندارد اظهار کرد:

مثلاً در بخشی تخصیص بودجه صد و اندی درصد بود درحالی که در بخشی دیگر تخصیص بودجه حداقل تا آبان ماه صفر بود آن هم در موضوع اشتغال.

رئیس مجلس شورای اسلامی بیان داشت:

ما حتماً به دنبال اصلاح ساختار بودجه هستیم و همه امکانات خود را برای اجرای آن در برنامه ۵ ساله هفتمجمع کرده ایم اما همین چند نکته می تواند بخش قابل توجهی از کسری و ناترازی عملیاتی را اصلاح کند که برخی از آنها به دلیل عمل نکردن به قانون و یا سلیقه ای عمل کردن به قانون است لذا ناترازی به دلیل نبود منابع نیست.

وی گفت:

بسیاری از نابسامانی های مدیریتی و بی انضباطی مالی و ضعف مدیریتی را در هر بخشی با تکیه بر هوشمندسازی می توانیم برطرف کنیم. باید از تخلفات پیشگیری کرد اما اگر پدیده زشت و خلاف قانونی نیز رخ داد بین بروز تخلف و رسیدگی به این بی قانونی باید حداقل زمان صرف شود که اگر نشود آفت هایی دارد. رعایت انصاف، عقلانیت، حفظ کرامت مدیران و حفظ حرمت عوامل اجرایی نیز که در سختی های موجود تلاش می کنند نباید نادیده گرفته شود چرا که سرمایه های تخصصی نظام هستند و حفظ این سرمایه ها برای یکایک ما واجب است که به آن اهمیت داده شود. بارها این موضوع را در سرکشی های نظارتی استانی از من شنیده اید که نباید شجاعت را از مدیران شجاع و امین گرفت. در حال حاضر معضل هایی دیده می شود که در برخی کارها که قرار است مدیران تصمیم گیری کنند مردد هستند که اگر این تصمیم گرفته شود چه اتفاقی می افتد و اگر تصمیم گیری نکنند چه می شود. لازمه پیشرفت و حل مشکلات گرفتن تصمیم های درست در شرایط ریسک است  و از این رو باید پیوند قوی میان مجریان و ناظران باشد و در این مسیر دلسوزی شود و زیست مؤمنانه و در عین حال قاطعانه و با محبت در نظر گرفته شود.