سطح بیاعتمادی به ۸۱ درصد رسید
مصطفی معین، رئیس سیزدهمین همایش سلامت روان و رسانه در افتتاحیه سیزدهمین همایش سلامت روان و رسانه گفت:
شیوع جهانی بیماریهای روان در حدود ۱۲/۵ درصد و در جوامع آسیبدیده بیش از ۲۲ درصد است که متأسفانه شیوع آن در جامعه ایرانی روندی رو به افزایش داشته و از میانگین جهانی به ویژه در کلانشهری مانند تهران بالاتر است.
به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از ایلنا، معین هشدار داد که میزان خودکشی در ایران هرچند هنوز از میانگین جهانی پائینتر است ولی متاسفانه روندی رو به افزایش دارد که در سالهای اخیر تشدید شده و نمونههای از آن در خودکشی توسط گروههای اجتماعی محروم، جوانان و دانشجویان و به ویژه دستیاران علوم پزشکی گزارش میشود. در دنیا هم خودکشی به علت افسردگی و اضطراب و سایر اختلالات روانی رو به افزایش گذاشته است و دومین علت مرگ در گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال گزارش میشود.
ین استاد دانشگاه علت بروز و افزایش شیوع اختلالات روانی را در برهمکنش پیچیده عوامل فردی و ژنتیک، تغییر ساختار خانواده، عوامل اجتماعی و اقتصادی مانند فقر و نابرابری، شکافهای اجتماعی و تبعیض، سبک زندگی (مصرف الکل، سیگار و...)، اعتیاد به فضای مجازی در جامعه شبکهای و عوامل محیطی مانند تغییر اقلیم و پیآمدها و مهاجرتهای ناشی از آن، سوانح طبیعی و همچنین پاندمی کووید۱۹ که موجب افزایش ۲۵ درصدی شیوع افسردگی و اضطراب در سطح جهانی شده است اعلام کرد.
وی تشدید اختلالات روانی را با توجه به سبک ناسالم زندگی و بحرانهای سیاسی-اجتماعی، بیثباتی اقتصادی و فقر و فلاکت و نابرابری ایجاد شده را خطرناک دانست چرا که دائره (سیکل) باطلی را تشکیل میدهند.
معین شرایط کنونی جامعه ایران را پرچالش و بحرانی ارزیابی کرد و حداقل هشت مورد از ۱۰ مورد اول چالشهای اجتماعی ایران را که توسط مرکز تحقیقات استراتژیک ریاستجمهوری در سال ۱۳۹۶ گزارش شده است به طور مستقیم با مسئله سلامت روان جامعه مرتبط دانست.
وی این چالشها را بیکاری، ناامیدی درباره آینده، کاهش سرمایه اجتماعی، نبود اعتماد عمومی، بیتفاوتی اجتماعی، ضعف اخلاق عمومی، امنیت روانی و اجتماعی و نقض حقوق اساسی و شهروندی برشمرد.
معین رفتار و فرهنگ فردگرائی، سوءظن و بیاعتمادی عمومی، شکافهای عمیق نسلی، جنسیتی و ضعف سرمایه اجتماعی را به عنوان زمینهای برای پیدایش آسیبهای اجتماعی و عدم توسعه کشور مطرح کرد و برخی از نتایج طرح پیمایش ارزشها و نگرشهای ایرانیان (موج چهارم-آبان ۱۴۰۲) را در ارتباط با موضوع "اعتماد و سرمایه اجتماعی" را مورد استناد قرار داد.
بر پایه آن پیمایش بیاعتمادی در سطح عمومی به ۸۱ درصد میرسد. بیاعتمادی نسبت به نهادهای حکومتی در حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد، به رسانهها اعم از صداوسیما، روزنامهها و سایتها و شبکههای مجازی داخلی و خارجی و ماهوارهها بین ۶۰ تا ۷۰ درصد است. از نظر میزان اعتماد به اصناف و اقشار مختلف، پزشکان، استادان و معلمان در راس هستند و سیاستمداران در پائینترین سطح اعتماد عمومی قرار دارند.
رئیس سیزدهمین همایش سلامت روان و رسانه واقعیت امروز ایران را در غوطهور شدن جامعه در بحرانهای فراگیر فقر و نابرابری، ناامیدی اجتماعی به ویژه در نزد جوانان، احساس تبعیض و عدم امنیت، نابرخورداری از حقوق شهروندی، نقض حقوقبشر، و داشتن مدارسی ناایمن از نظر فضای امنیتی، فرسودگی ساختمانی و بیکیفیتی آموزش و مدیریت، و با دانشگاههائی وابسته و بدون عدم استقلال و آزادی آکادمیک و کیفیت علمی رو به زوال ارزیابی کرد که اختلالات روانی در آن رو وخامت گذاشته است.