دینداران اگر نتوانند دنیا را خوب بسازند به دین هم لطمه می زنند

سیدحسن خمینی در دیدار با اعضای شورای مرکزی مجمع ایثارگران گفت:

امروز مشکل اصلی کشور در حوزه اقتصادی معضل فقر، گرانی و بیکاری است. البته شاخص های بیکاری تا حدّی بهتر شده است ولی فقر، گرانی و تبعیض هنوز وجود دارد. تقریبا قدرت خرید هر دهک جامعه نسبت به گذشته به اندازه یک یا دو دهک پایین آمده و در مجموع توانمندی گروه های مختلف به اندازه وسع خودشان تنزل پیدا کرده است. افراد جامعه هم در کنار خودشان موج نارضایتی حاصل از بحث های اقتصادی را به خوبی لمس می کنند.

به گزارش اسپادانا خبر و به نقل از جماران، وی گفت:

دینداران وقتی تصدی دین مردم را دارند فقط مسئولیت آخرت را دارند ولی وقتی تصدی دنیا می کنند اگر نتوانند دنیا را خوب بسازند به دین هم لطمه زده اند لذا وقتی دینداران تصدی دنیا می کنند باید دنیا را بهتر از غیر دینداران بسازند و یا حداقل مطابق و مشابه آنها اداره کنند.

وی با اشاره به انتخابات پیش رو ادامه داد:

درد امروز جامعه ما حتما اقتصادی و در مرحله دوم فرهنگی است اما راه حل آن مستقیما پرداختن به این معلول ها نیست و باید به علت بپردازیم. ما برای رخدادی که کاخ استبدادی را فرو ریخته و تحول عظیمی ایجاد کرده، خودباوری آورده، شعارهای بسیار عمیقی دارد و نسلی را متحول کرده بسیار احترام قائل هستیم اما این امر آیا به این معنا است که از هرچه واقع شد باید دفاع شود؟ این مغالطه خیلی بزرگی است که فکر می کنند دست گذاشتن روی دو یا سه نقطه ی ضعف به معنای نفی عظمتی است که صورت گرفته و پدید آورندگان آن با نیت های خیر در صدد پدید آوردن این بنای بزرگ بوده اند. مشکلات ما خیلی زیاد است اما راه حل آنها این است که به مردم برگردیم و به خواسته آنها تن بدهیم. البته ممکن است آنچه که مردم می خواهند مطابق خواسته شخص من نباشد. من تلاش می کنم آنها را راضی کنم که این حرف درست است. هیچ راهی جز بازگشت به مردم و هیچ چیزی برای کشور واجب تر از یک انتخابات پر شور و شامل نیست. انتخابات «شامل» یعنی باید همه در آن نماینده داشته باشند. شرط اول آن این است که بساط تنگ نظری و حذف برداشته شود. «تقسیم بر دو کردن» نیروهای کشور باعث ترفیع چاپلوسان و متملقانی می شود که اتفاقا به سخنانی که می گویند هم باور ندارند. بنده چه اولویتی نسبت به شما دارم که یکی را راه بدهم و یکی را راه ندهم؟ قانون هم اگر جلوی حقوق مردم را می گیرد، قانون غلطی است و باید به سمت اصلاح آن رفت. ضمن اینکه با قانون های موجود به خصوص قانون اساسی، به راحتی می شود حقوق عمومی مردم را احیاء کرد.

وی گفت: معنا ندارد که با نگاه تنگ نظرانه گروه هایی را از حق حضور در انتخابات محروم کنند. به چه حقی می توان پذیرفت که چند نفر با سلیقه خاص حق مردم برای حضور نماینده شان را نادیده بگیرند؟  برای رفع بیکاری، فقر و حتی مسائل اجتماعی از نان شب واجب تر این است که ما به سمت یک انتخابات پر شور برویم. اینکه چه کسی انتخاب می شود، بُعد دوم قضیه است اما معنا ندارد که به لوازم آن تن ندهیم و بعد هم بگوییم «می خواهیم؛ اما امکانش نیست». «دوستی با پیلبانان یا مکن یا طلب کن خانه ای در خورد پیل». لذا من فکر می کنم هیچ امری واجب تر از بازگشت به این شعار امام نیست که «همه با هم». اول انقلاب این شعار سرتیتر آرم جهاد سازندگی قرار گرفت. به صورت «تنها» کاری پیش نمی رود ولی اگر دست هایمان در هم افتاد همه کار می توانیم بکنیم. ایران، خیلی بزرگ است؛ تمدن و تاریخ این کشورخیلی عزیز و بزرگ است و در حدّ یک، دو یا سه نفر نیست. البته این ایران با تشیع عزیزتر شده، تشیع در این خانه شکل گرفته و اسلام در این خانه قوام پیدا کرده است. جمع «ملیّت» با «دیانت» کار بزرگی کرده است. به نظر من تردید نباید کنیم و باید به گذشته خودمان افتخار کنیم و می کنیم. به وضع موجودمان باید معترض باشیم و هستیم، البته باید هم به آینده امیدوار باشیم و همت کنیم.

سید حسن خمینی گفت:

اگرچه تا برهه هایی از تاریخ می توانستیم با ایجاد محدودیت ها و بگیر و ببند مصونیت فرهنگی ایجاد کنیم اما امروز دیگر نمی شود این رویکرد را ادامه داد؛ چه بخواهیم و چه نخواهیم، امکان ندارد. ماهواره را منع کردیم اما امروز هست. بعد گفتیم تماس های تصویری نباشد اما آن هم آمد. تلگرام را فیلتر کردیم؛ آن هم هست یعنی واقعیت این است که امکان محدود کردن نیست. من بعضی وقت ها از ممیزی هایی که در کتاب ها صورت می گیرد، خنده ام می گیرد. برای یک کتاب 500 نسخه ای چه بگیر و ببندهایی داریم اما بعدا نسخه پی دی اف بدون سانسور آن 60 تا 70 هزار بار خوانده می شود. باید به نوع دیگری از مدیریت تن داد و مصونیت را این بار نباید از زاویه محدودیت رفت و به نوع دیگری باید وارد این فضا شد. آن وقت او خودش را تحمیل می کند و ما همیشه از عقب سر می دویم.